Bilisim cagini yasadigimiz bu dönemde bilim ve teknolojideki hizli degisim ve gelisim her alanda köklü degisiklikler meydana getirmistir. Bu degisiklikler egitim sisteminde programlarin sorgulanarak yeniden yapilandirilmasini saglamistir. Ilkögretim programlarinda yapilan degisiklikle; ülkemizde cagdas egitim anlayisina dayali programlari gelistirilmistir. Degisen sartlarla kendini de yenileyen Türkce ögretimi de merkeze yapilandirmaci yaklasimi almakla birlikte coklu zeka, ögrenci merkezli ögrenme, beyin temelli ögrenme, bireysel farkliliklara duyarli egitim, tematik ve sarmal yaklasim gibi modellere bagli olarak gelistirilmis bir egitim anlayisina yerini birakmistir.
Benimsenen bu yaklasimlar cercevesinde Türkce Ögretim Programi, Türkce derslerinde yalnizca ders kitaplarina bagli degil cok kaynakli ve cok uyaranli bir ögrenme-ögretme ortami olusturmayi bir gereklilik haline dönüstürmüstür. Bu gelismeler Türkce ögretmenlerine de önemli görevler yüklemistir. Ögretmenler kuramsal bilgilerin yaninda cagdas ögretim teknolojilerine hakim; kendilerini hazir bilgiyi sunan geleneksel rollerden kurtarip ögrenciye rehberlik eden ve ögrenme ortamini zenginlestiren; bilgiye ulasma yollarini bilen ve teknolojiden yararlanan roller üstlenmislerdir. Bu sürecte sinif ici egitim uygulamalarda yeni teknolojilerle sinif ortaminda zengin ve etkin bir ortam olusturulmasinin saglanmasi amaciyla materyal gelistirme de önemli bir ugras alanina dönüsmüstür. Ancak Türkce ögretiminde materyal tasarimi ile ilgili yeterli düzeyde kaynagin olmayisi bu konuda yapilacak örnek calismalarin varligina isaret etmektedir.
