Devrimci teori olmadan, devrimci hareket olamaz. Öncü savasci rolü, ancak en ileri teoriyi kilavuz edinen bir partiyle yerine getirilebilir. Kitlelerin kendiliginden kabarisi ne kadar büyük, hareket de ne kadar yaygin olursa, sosyal-demokrasinin teorik, siyasal ve örgütsel faaliyetinde daha ileri bir bilinc göstermesi geregi o ölcüde artar.
Somut anlamda eylem cagrilari, ancak eylem yerinde yapilabilir; ancak bizzat harekete girisenler ve bunu aninda yapabilenler böyle tesirli cagrilarda bulunabilirler. Biz sosyal-demokrat yazarlara düsen görev, siyasal teshirleri ve siyasal ajitasyonu derinlestirmek, genisletmek ve yogunlastirmaktir.
Siyasal sinif bilinci, iscilere ancak disaridan tasinabilir, yani ancak ekonomik mücadelenin disindan, iscilerle patronlar arasindaki iliskiler alaninin disindan tasinabilir.
Devrimciler örgütü, her seyden önce ve esas olarak devrimci faaliyeti meslek edinmis kisilerden olusmalidir. Böyle bir örgütün üyelerinin bu ortak vasfi dikkate alindiginda, iscilerle aydinlar arasindaki ve hele hele farkli meslekler arasindaki her türlü ayrim tamamen kaldirilmalidir. Bu örgüt zorunlu olarak cok genis tutulmamali ve olabildigince gizli bir yapida olmalidir.
Bir gazete yalnizca bir kolektif propagandaci ve kolektif ajitatör degil, ayni zamanda kolektif bir örgütleyicidir. Bu bakimdan, gazete, insa halindeki bir binanin etrafina kurulan iskeleye benzetilebilir; ayda en az dört defa basilan ülke capinda bir gazete aginin kurulup, sirf bu gazetenin dagitilmasi faaliyeti bile gercek baglarin kurulmasina katkida bulunur.
