Gürcü edebiyatinin önde gelen yazarlarindan Miheil Cavahisvilinin 1925 yilinda kaleme aldigi Lambalo ve Kasa Birinci Dünya Savasinin sonlarina dogru Urmiye Gölü civarinda gecen olaylari konu alan dramatik bir roman. Cavahisvili, savasin masum insanlarin hayatlarini nasil bir cehenneme cevirebilecegini, siyasetin kirli ellerde din ve milliyetcilikle birlestiginde nasil büyük ve kitlesel bir silaha dönüsebilecegini ustalikla anlattigi romaninda okurunu, yarattigi sira disi karakterler üzerinden insan ruhunun karanlik dehlizlerine ayna tutan bir yüzlesme yolculuguna davet ediyor. Lambalo ve Kasa arka planda akip giden tarihsel gelismeler isiginda, savasin tüm aktörlerini ete kemige büründüren usta isi bir alegori. Sahipsiz kalan köpekler asa gilara indiler. Önce biri ulumaya basladi; sonra ikincisi ve ücüncüsü ona cevap verdi. Sonra bütün vadi öylesine umutsuz inlemelerle dolup tasti ki, sanki oldugu yere cökmüs olan binlerce köpek, baslarina gelen felaketi ve kimsesiz kalmis olmalarini semalara haykiriyordu. O günden sonra o köpekler Asuri köylerine gidecek ve bir lokma ekmek verecek olan yeni sahipler bulmaya calisacakti.