Günümüzden yillarca önce, yagmurlu bir sonbahar günü, ögleden sonra... Disi bir insan yavrusu olarak geldim Dünyaya. Simdi ise hafif serin bir yaz gecesinde, sessizligin hüküm sürdügü bu kumsalda dalga seslerini dinlerken gökteki yildizlari izliyorum. Ve bir gün uzaktan baktigim o yildizlara, yani gercek yuvama dönecegim, biliyorum. Bilinenle bilinmeyen, görünenle görünmeyen kucaklasiyor. Biliyorum, bildigimin ötesi de var. Görüyorum, gördügümün ötesi de var. Ve Dünya döndükce umut hep var.

Merhaba Dünyali, bir uzaylinin gözünden Dünyayi, insanlari, insanlarin sebep oldugu Dünya sorunlarini en gercek ve carpici yanlariyla ele alirken, okurlari da icsel bir yolculuga götürüyor.Peki herkesin kendi cevabini aradigi bu gezegende insanlik kendi sonunu mu hazirliyor yoksa bir uyanisa mi geciyor