To, co widoczne, zawsze tkwi w tym, co niewidzialne. Krytyczne zaufanie jest podstaw¿ duchowego postrzegania cz¿owieka. Z umys¿em, ego-¿wiadomo¿¿ mo¿e rozdzieli¿ obiekty i z logik¿ mo¿e rozpoznä wzajemne relacje funkcjonalne jako dobre lub z¿e. Naukowiec przechodzi od hipotezy do hipotezy, ale badacz musi zawsze wierzy¿ w "prawo" i "dobro". W¿äciwe my¿lenie i dobre dziäanie zawsze pozostaj¿ zakorzenione w wierze i zaufaniu. Dzi¿ ludzie zast¿pili to oryginalne subiektywne, egzystencjalne i osobiste odniesienie do rzeczywisto¿ci pozornie pewn¿ wiedz¿ o sobie i o ¿wiecie. My¿l¿, ¿e maj¿ rzeczywisto¿¿ cäkowicie pod kontrol¿ dzi¿ki swojej wiedzy. Ta ksi¿¿ka zostäa przet¿umaczona przy u¿yciu sztucznej inteligencji.