John Deweyin bu eseri, icerdigi degerli düsüncelerle muhtesem bir yapit olma niteligine sahiptir. Eser yalnizca ahlakla ilgili tartismalarin büyük ölcüde kesin karara baglanisini degil, ayni zamanda teori ile pratigin ezel catismasinda, pratigin teoriyi alt edisini ve pratik felsefenin nitelikli bireysel ve toplumsal yasam ve egitim icin kacinilmaz oldugunu gözler önüne seriyor. Ahlak ve egitim iliskisi, ahlaki egitimin mahiyeti, müfredatin psikolojik boyutu eserde ele alinan temel konulardandir.
Tüm bunlarla beraber, eserin daha kolay anlasilmasina katkida bulunmak icin bu kitaba eklenen, Deweyin 1930 yilinda Pariste yapmis oldugu ve bircok atesli tartismaya neden olan Ahlakta Üc Bagimsiz Unsur söylevi ve Elizabeth Andersonin John Deweyin Ahlak Felsefesi makalesi de okuru beklemektedir.
