Hic gecmeyen acilar vardir. Lalenin bagrindaki karalik gibi hep durur gönülde. Acitir, burkar, hüzünlendirir. Ansizin hatirlatir kendini o acilar. Ansizin Ben buradayim, sakin beni unutma. der. Kimse unutmak da istemez zaten o acilari, o acilar ki süsüdür yüreginin. Kiminin yüregi o kadim süslerle bir lale bahcesi... Bir ulagin atinin toynaginda, bir ciragin ustasinin mezarina attigi toprakta, bir bakkalin tarttigi sekerde, bir annenin gözlerinde, bir babanin hayatindaki tüm deliklerde, bir dolmusun caminda hep asili durur acilar.
