E zhvarrosa babain, ia dogja eshtrat dhe hirin ia futa në shishe. Tashmë e kam nën sqetull. Të vdekurit nuk kanë nevojë për vizë. Mund ta kalojnë kufirin ilegalisht dhe të jenë në rregull me shtetin. E vendos në një valixhe, që bën pjesë në bagazhin tim. Adresa e mbërritjes është ajo e vendit ku kam emigruar: Toronto, Canada. Babai, pas kaq kohësh heshtjeje prej të vdekuri, më flet që nga brenda shishes:
"Pse e bëre kështu, or bir?"
"Sepse më mungon shumë" - i them.
"Vdekja nuk është mungesë" - më thotë ai.
"Por unë ndjehem vetëm. Nuk di me kë të flas. Tërë ditën jam i mbytur në punë, por mbrëmja në shtëpi më bëhet torturë. S'di si, me kë ta kaloj?"
"Ty të qenka rënduar jeta, or bir, por unë s'të ndihmoj dot. Ç'punë kanë të vdekurit me ju
atje?!"