Ucsuz bucaksiz basak tarlalari arasinda kosuyordum rüzgara karsi, alabildigine sari. Hatirlar misin Bir bugday tanesiydim. Topraga düsüsüm yeni baslangiclara sebep... Tam da bitti dediginde baslamiyor muydu hayat Kipirdaniyordu icimde bir seyler, yesermeye calisiyordum kurak topraklarda, bir onulmaz tohum olarak. Günler gececekti, günes devridaim edecekti, yagmur damlalari ziyaretime gelecekti Döngü beni bana getirecekti. Inaniyorum yeniden boy verecektim ve agirlasacakti basim, bükülecekti boynum Basaklar diyorum; doldukca boynunu büküyor, bilgeligin sessiz asaletiyle güzellesiyordu. Ben halimden memnun, yeniden hiclikten gelmekte Hic olmak diyorum... Öyle ki, insan dedigin, düstügünde bileklerini topraga bastirarak kendinden aldigi gücle tekrar ayaga kalkandi. Nasildi o söz Sen yanmazsan, ben yanmazsam...